Zbigniew Zborowski "Pąki lodowych róż" | Recenzja

Dla wszystkich czytelników, których (tak jak i mnie) zachwyciła powieść Zbigniewa Zborowskiego "Trzy odbicia w lustrze" mam bardzo dobrą wiadomość. W księgarniach pojawiła się już najnowsza książka autora, "Pąki lodowych róż". Chociaż dzisiaj jestem kompletnie niewyspana przyznam, że warto było zarwać noc. "Pąki lodowych róż" to rewelacyjna saga rodzinna, która kończy się w czasach współczesnych, a jej początki sięgają 1939 roku.

Anna i Bartek przygotowują się do narodzin swojego pierwszego dziecka i... coraz bardziej oddalają się od siebie. Ania czuje, że jej mąż skrywa przed nią tajemnicę. Nie ma pojęcia, że Bartek z przerażeniem wspomina traumatyczne wydarzenia z przeszłości i z lękiem spogląda w przyszłość. Obawia się, iż nie podoła nowej roli. Rozpamiętując rodzinne sekrety, nie ma pojęcia, że ściągnie demony do swojego domu. Babcia Bartka, Natalia przeżyła koszmar wojny, ale już nigdy nie była tą samą osobą. Kiedy rozpoczął się międzynarodowy konflikt, młoda wówczas dziewczyna przebywała we Lwowie. W niedługim czasie znalazła się na Syberii, gdzie wygrała życie, ale straciła siebie i.... coś jeszcze. Podjęte przez nią decyzje będą rzutować na losy przyszłych pokoleń. Wojna się jeszcze nie skończyła. 

"Pąki lodowych róż" to emocjonująca, napisana niezwykle sugestywnie saga rodzinna o przeszłości, która wciąż odciska piętno na życiu kolejnych pokoleń. Na kartach powieści spotkamy bohaterów znanych z "Trzech odbić w lustrze", jednak to zupełnie nowa, odrębna opowieść. W poprzedniej książce poznaliśmy rodzinną historię Ani, tym razem przyjrzymy się z bliska losom przodków jej męża, Bartka Pileckiego. "Trzy odbicia w lustrze" były sagą typowo kobiecą, gdyż w rodzinie Ani na świat przychodziły tylko dziewczynki. "Pąki lodowych róż" są opowieścią zdeterminowaną przez mężczyzn, chociaż nie brakuje tu także kobiet, chociażby nestorki lodu, Natalii. Losy bohaterów zostały w kapitalny wręcz sposób przedstawione na tle kluczowych wydarzeń XX i XXI wieku. Zbigniew Zborowski sprostał wyzwaniu, które postawił sobie sam, pisząc "Trzy odbicia w lustrze". Nie jest łatwo powrócić po tak rewelacyjnej powieści. Autorowi się to udało, napisał kolejną perełkę wśród polskiej literatury obyczajowo-historycznej.

Zbigniew Zborowski napisał powieść wybitną, w której kolejne wydarzenia i wspomnienia z przeszłości determinują życie oraz charakter głównych bohaterów. Zachwycił mnie sposób, w jaki autor stworzył portrety psychologiczne swoich postaci. Posługując się pojedynczymi obrazami powołał do życia ludzi uwarunkowanych poprzez środowisko, w jakim dorastali, atmosferę domu rodzinnego, a także traumatyczne zdarzenia z przeszłości, niekoniecznie dotykające ich samych, ale poprzednich pokoleń. Człowiek jest w stanie znieść wiele, ale już nigdy nie będzie taki sam, a Zbigniewowi Zborowskiemu nie obca jest ta prawda życiowa. "Pąki lodowych róż" chwytają za gardło, nie pozostawiają czytelnika obojętnym. Autor w sugestywny sposób opisał koszmar wojennej zawieruchy. "Pąki lodowych róż" to opowieść o człowieku postawionym w obliczu wielkiej historii. Człowieku, który - by przetrwać - postawi na szali własne człowieczeństwo. Czy wygra?

"Pąki lodowych róż" to jedna z lepszych sag rodzinnych, jakie miałam okazję czytać. Zachwyciła mnie co najmniej w takim samym stopniu, jak poprzednia powieść autora "Trzy odbicia w lustrze", a może nawet i bardziej? Pochłonęłam w jeden dzień i... nie mam co czytać! Taki jest właśnie problem z wybitnymi książkami. Kiedyś muszą się skończyć, a żadna inna nie wydaje się być godna, by czytać ją jako kolejną.

Dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka za udostępnienie egzemplarza recenzyjnego!

Zbigniew Zborowski "Pąki lodowych róż"

Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2015

ilość stron: 388

data premiery: 28.09.2015