Jolanta Guse "Opowiem o niej" | Recenzja przedpremierowa

Opowiem o niej. Opowiem o cudownej historii, którą przesiąknęła moja dusza. Opowiem o niezwykłych kobietach, które musiały dokonać wyboru pomiędzy własnymi pragnieniami a wyzwaniami, jakie postawiła przed nimi historia, namiętność oraz poczucie odpowiedzialności. Opowiem o niej, gdyż o takich książkach aż chce się opowiadać.

Róża, Helena i Gloria. Trzy pokolenia kobiet, trzy zupełnie różne, chociaż tak bardzo sobie bliskie osoby. Babcia, matka i wnuczka. Róża nigdy nie przestała tęsknić za mężem, bestialsko zamordowanym przez funkcjonariuszy bezpieki po wojnie za działalność w Armii Krajowej. Dla Heleny całym życiem był teatr, żyła pragnieniem o aktorstwie, a kiedy już jej marzenie ziściło się, nie potrafiła zrezygnować z kariery dla dziecka. Glorię wychowała babcia. Dzieciństwo dziewczynki naznaczone było tęsknotą za nieobecną matką i nieznanym ojcem. Babcia była dla niej całym światem, to ona opowiadała wnuczce o wydarzeniach z historii Polski, podczas gdy w szkole dawkowano dzieciom ocenzurowaną wersję. Gloria całą swoją miłość przelała na babcię. To właśnie Róża udzieliła dorastającej dziewczynie cennych rad i wskazówek, jak odnaleźć się w dorosłym świecie. Czy Gloria, odrzucona przed narodzinami przez ojca i niechciana w dzieciństwie przez matkę, odnajdzie szczęście? Czy babcia jest w stanie zastąpić dziecku matkę?

Przepiękna historia. Każda strona jest naszpikowana emocjami, a przeżycia bohaterów zdają się być niezwykle realne i prawdziwe. To moje pierwsze spotkanie z twórczością Jolanty Guse i od razu trafiłam na perełkę. "Opowiem o niej" chwyta za gardło i nie puszcza aż do ostatniej strony i o wiele, wiele dłużej. Ta historia zostaje z nami na dobre, nie pozostawia nas obojętnymi i nie opuszcza, kiedy tylko skończymy lekturę. Dopiero wtedy przychodzi czas na wątpliwości. Jolanta Guse swoją opowieścią otwiera serca czytelników, skłania do refleksji i dokładnego przeanalizowania relacji z innymi ludźmi, szczególnie tymi najbliższymi. Jak wybaczyć matce, która wybrała karierę i pozbawiła ciepła matczynej miłości? Jak pogodzić się z tym, co nieuchronne - przemijaniem? Na te i inne pytania odpowiedź znajdziecie w najnowszej, wspaniałej powieści Jolanty Guse.

"Opowiej o niej" Jolanty Guse przeczytałam w jeden dzień, bo to nie jest książka, którą tak po prostu da się przerwać w trakcie lektury i zająć się codziennymi, prozaicznymi czynnościami. Uwielbiam powieści, gdzie czasy współczesne przeplatają się z historią XX wieku, która odcisnęła piętno na życiu naszym i naszych najbliższych przodków. Guse nie ocenia, ona stawia swoich bohaterów w samym środku burzliwych wydarzeń, dzięki czemu uzyskuje kapitalny, nieco dramatyczny efekt, którym przyciąga uwagę czytelnika. Kiedy przeglądałam noworoczne zapowiedzi, wiedziałam, że ta książka może przypaść mi do gustu, ale nie spodziewałam się, że przepadnę na dobre i już na początku roku trafię na tak mocną, dobrą powieść obyczajową, jaką z pewnością wezmę pod uwagę przy czytelniczym podsumowaniu 2016 roku.

Najnowsza powieść Jolanty Guse porusza niebanalne i niezwykle ważne kwestie takie jak macierzyństwo, poczucie odpowiedzialności oraz więź rodzica z dzieckiem, która ma kluczowe znaczenie dla późniejszego, dorosłego już życia młodego człowieka. "Opowiem o niej" spełniła wszystkie moje wymagania, jakich oczekuję od dobrej literatury obyczajowej. Gorąco polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka za udostępnienie egzemplarza recenzyjnego!

Jolanta Guse "Opowiem o niej"

Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2016

liczba stron: 304

data premiery: 19.01.2016